Je bekijkt momenteel…
Topsportster Denise Betsema en haar partner Sjoerd Malschaert waren al een tijdje op zoek naar mogelijkheden om te investeren in een recreatiewoning.
Met hulp van Maarten-Jeroen den Boer van MB Adviesgroep kochten ze onlangs zelfs een klein parkje: Vogelensangh in Den Burg op Texel.
Maar liefst 169 keer stond ze na een cross op het erepodium, waarvan zesentwintig keer op de hoogste trede. Ze won wereldbekerwedstrijden, veroverde podiumplaatsen in het Europees én wereldkampioenschap en staat medio 2023 vijfde op de wereldranglijst. Met zo’n staat van dienst in tennis of golf zou je de rest van je leven niet meer hoeven werken, maar voor Denise ligt dat anders. Veldrijden is mondiaal een kleine sport, waarin de zelfs beste renners een bescheiden salaris verdienen.
Partner Sjoerd had zijn eigen redenen om zich te bezinnen op zijn toekomst. ‘Ik heb twaalf jaar een kantoorbaan in het vastgoed gehad. Als makelaar verkocht ik grond in de regio Amsterdam. Leuk werk, maar ik wilde weleens iets anders. Mijn idee was parttime in het vastgoed te blijven werken en de rest van mijn tijd aan een eigen bedrijf te besteden. Nu blijkt dat er naast het vakantiepark allerlei andere projectjes voor ons als ondernemers ontstaan.’
Investeren in recreatief vastgoed
Bij het maken van hun plannen vroegen ze Maarten-Jeroen mee te denken. Sjoerd: ‘We kenden hem al een tijdje. Als topsporter krijgt Denise prijzengeld en daarmee inkomsten uit misschien wel tien verschillende landen. Bovendien verkeert ze in de bijzondere situatie dat ze nu goed verdient, maar dat die inkomsten wegvallen als ze stopt. Ik heb Maarten-Jeroen daarom een keer gebeld voor advies. Hij heeft veel kennis, een breed netwerk en zit op financieel gebied vol ideeën. Hij adviseerde ons te investeren in recreatief vastgoed.’
Bij hun zoektocht richtten ze zich in eerste instantie op één of eventueel twee recreatiewoningen. Denise: ‘De verhuur mag niet te veel tijd kosten en moet te combineren zijn met mijn topsportcarrière.’ Maar toen Vakantiepark Vogelensangh op hun pad kwam, raakten ze toch geïnteresseerd. ‘Maarten-Jeroen had ons al eens eerder getipt dat het misschien te koop zou komen, maar toen ging het niet door. Vorig jaar zomer gebeurde dat alsnog. Een dag voor we op vakantie zouden gaan, zijn we nog snel even gaan kijken.’
Wat ze zagen, beviel hen. Vogelensangh bestaat uit een stolpboerderij met in het voorhuis een woonhuis – bestemd om permanent te bewonen – en daarachter drie appartementen. Op het terrein erachter staan nog eens twee appartementen. Denise: ‘In totaal gaat het dus om vijf recreatieve appartementen. Grootschaliger dan we hadden bedacht. Maar nu de kinderen naar school gaan – onze zoon Jukka is elf, onze dochter Wolf negen – is dat goed te doen.’ Sjoerd: ‘Maarten-Jeroen zag het helemaal voor zich. Een ideale constructie. Als Denise straks klaar is met veldrijden, zijn we al een heel eind met aflossen. En ook daarna zijn we verzekerd van een mooi inkomen.’
Tien vragen, vijftien oplossingen
Vervelend was wel dat de werkgever van Sjoerd failliet ging, waardoor hij zijn baan plotseling kwijtraakte. ‘Dat was best spannend. We hadden al een voorlopig koopcontract getekend. Bovendien hadden verkopers Janna en Rick zelf ook plannen, waardoor ze niet te lang op ons konden blijven wachten. Maar het mooie aan Maarten-Jeroen is het vertrouwen dat hij heeft. Niet dat hij nooit problemen ziet, maar voor elke tien vragen heeft hij wel vijftien oplossingen. Toen we definitief ja moesten zeggen, was de financiering nog niet helemaal rond. Je hebt twee opties, zei hij: Je laat het lopen en dan heb je alleen wat kosten gemaakt. Maar je weet dan ook niet of zoiets nog eens op je pad komt. Of je vertrouwt mij en ik beloof je dat het goed komt.’ Denise: ‘Je moet af en toe lef durven tonen. Om Maarten-Jeroen te vertrouwen, in dit geval. Maar voor ondernemen heb je sowieso lef nodig.’
Ze beleefden een vliegende start. Denise: ‘Toen we in april begonnen, zaten we al helemaal vol. Tijd om te verbouwen was er niet. Dat was niet erg, want alles is goed onderhouden. Niet helemaal onze smaak, dus op den duur willen we wel wat dingen veranderen. Maar dat heeft geen haast.’
Ook voor de komende tijd ziet het er goed uit. Sjoerd: ‘De verhuur gaat heel goed. De eerste maanden zit alles volgeboekt. Met fans van Denise, die het leuk vinden om hier hun vakantie te vieren. Maar we hebben ook veel vaste gasten. Vogelensangh bestaat al veertig jaar. Het heeft een paar keer een andere eigenaar gehad, maar veel mensen blijven terugkomen.’
De vakantie kan beginnen
Ze kunnen zich er iets bij voorstellen. Denise: ‘Het is zo’n mooie plek, met een grote tuin en veel groen en vogels. Midden in het centrum van Den Burg, maar het is er zo rustig, dat je dat niet in de gaten hebt.’ Sjoerd: ‘Vlakbij zit de Jumbo en een groot parkeerterrein. Als je bij ons boekt, krijg je er een parkeerkaart bij. Gasten komen aan, doen boodschappen, rijden hun wagentje naar het appartement en de vakantie kan beginnen. Dat is ideaal.’
Het voorhuis van het appartement is niet voor recreatieve verhuur, maar moet volgens het bestemmingsplan permanent worden bewoond. Aangezien ze zelf al een prachtige woning elders in Den Burg hebben, zijn ze nog op zoek naar een geschikte oplossing. Ook op de wat langere termijn is er werk genoeg aan de winkel. ‘In de tuin staat een schuur, die nu wordt gebruikt voor opslag. Dat is eigenlijk zonde. We zouden er eventueel een woning van kunnen maken. Gezien de grote woningnood op Texel zal de gemeente daar wel aan willen meewerken.’
Nog tien jaar fietsen
De fans van Denise kunnen gerustgesteld zijn: ze is niet van plan op korte termijn met het veldrijden te stoppen. ‘Ik hoop nog een jaar of tien te kunnen fietsen. Bij de vrouwen ligt de gemiddelde leeftijd een stuk hoger dan bij de mannen. Bovendien ben ik laat begonnen met topsport, zodat mijn lichaam hopelijk nog een tijdje meekan. Ik vind fietsen nog steeds super, super leuk en wil er zoveel mogelijk uithalen.’
Het afgelopen seizoen was voor haar doen een beetje tegenvallend. Eerste prijzen waren schaars en het gebeurde te vaak naar haar zin dat ze na afloop niet op het erepodium stond. ‘Ik fiets nu vijf jaar op dit niveau en het is voor het eerst dat ik dit meemaakte. Maar ik denk te weten waar het aan ligt. Ik was overgestapt naar een andere trainer en hij had net iets andere trainingsmethoden. In grote lijnen werken alle trainers hetzelfde, maar het gaat om de details. Ik heb waarschijnlijk te veel duurwerk gedaan en te weinig interval. Sinds kort ben ik terug bij mijn oude trainer en het gaat gelijk al beter. Het is jammer dat het zo is gelopen, maar ook dat is topsport. Het gaat niet in één rechte lijn. Soms moet je stappen terugdoen om weer vooruit te kunnen. Nee, ik heb geen spijt. Ik weet nu dat dit niet werkte voor mij, maar ik heb het tenminste geprobeerd.’