Je bekijkt momenteel…
De 71-jarige Texelaar is een man met een bijzondere carrière en het levende bewijs dat je ook na het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd nog midden in het leven kunt staan. De langste tijd van zijn leven was hij boer. Na een studie aan de hogere landbouwschool stortte de veekoopmanzoon zich in 1979 samen met Marc van Rijsselberghe – vader van tweevoudig Olympisch surfkampioen Dorian – en hun echtgenotes in het avontuur van de biologisch-dynamische boerderij Sint Donatus. Een onzeker avontuur, want ondanks al hun ondernemerszin hadden ze in de beginjaren flink last van het imago van geitenwollen sokken. Maar ze slaagden. ‘Wij streefden naar kwaliteit. Het was pionieren. We waren de eerste met een agrarisch bedrijf in combinatie met een zorgboerderij, camping en winkel. We zijn maatschappelijk ondernemer van het jaar van Noord-Holland geweest. Ik heb het drieëntwintig jaar gedaan. Prachtig werk. Daarna was het tijd voor iets anders’, vertelde Benno in 2019 in het magazine TexelNu.
Op zoek naar een nieuwe toekomst, nam Benno een coach in de arm. Samen stelden ze een profiel op, waarin al zijn kennis, ervaring en interesses lagen vastgelegd en met dat profiel in de hand ging hij het gesprek aan met ondernemers. ‘Ik wilde wel eens zien wat die ondernemers van mijn profiel vonden en of ze dachten dat we iets voor elkaar konden betekenen.’
Al snel werd hij benaderd door Maarten-Jeroen den Boer en Astrid van der Vis, toen samen eigenaar van accountantskantoor B&B. Ze kenden elkaar al. Zo had Maarten-Jeroen hem ooit aan een hypotheek geholpen en waren ze allebei lid van de Texelse Lions. De geschiedenis met Astrid ging nog verder terug. ‘Ik kwam al bij haar opa en oma over de vloer. En ik was de eerste werknemer van Automatiek PP, de snackbar van Astrids vader in De Koog. Het bedrijf van Maarten-Jeroen en Astrid kende ik inmiddels een beetje doordat Irisabella (zijn echtgenote, red.) er op de administratie werkte.’
Als officemanager was Benno een soort manusje-van-alles. Zo zorgde hij voor het beheer van toen nog twee kantoren in Den Burg (aan de Elemert en de Abbewaal) en bereidde hij de verbouwing van het pand in Middenbeemster voor. ‘De plannen voor de verbouwing waren al vrijwel klaar, maar tussendoor viel er veel te regelen en onderhield ik de contacten met de aannemers en onderaannemers.’
Het was even wennen. ‘Bij Donatus droeg ik een overall, mijn eerste werk voor B&B was de nieuwjaarsreceptie. In die tijd droeg iedereen daar nog een kostuum met stropdas. Bovendien was ik altijd buiten aan het werk geweest en plotseling zat ik vooral binnen. Maar ik kreeg alle kansen en mogelijkheden om me verder te ontwikkelen en die heb ik met beide handen aangegrepen. Een van de hoogtepunten was de opening van het nieuwe kantoor aan de Abbewaal. Op 7 juli 2004, ik zal de datum nooit vergeten.’
Eind 2010 besloot Benno te onderzoeken wat het leven nog meer voor hem in petto had. Als adviseur van de Waddengroep hield hij zich bezig met de ontwikkeling van streekproducten en de promotie van Texels lamsvlees. Samen met Ester Krijnen van InnofundNL werkte hij samen aan innovatieve projecten op het gebied van duurzame energie. En hij was accountmanager bij softwareontwikkelaar SnelStart, die z’n hoofdvestiging toen nog op Texel had. Het belang van een goed relatiebeheer was bij al zijn werkzaamheden een belangrijk en terugkerend onderdeel. ‘Grappig, mijn vader deed als veekoopman ook veel aan relatiebeheer, al heette dat toen nog niet zo. Hij was heel veel op pad en dronk koffie met boeren om de contacten warm te houden. In dat opzicht lijken we best op elkaar.’
Samen met collega Piet Monster hield Benno vijfentwintig jaar het toezicht over in totaal zo’n veertig Schotse Hooglanders en twintig Exmoor-pony’s, die in de duinen rond Den Hoorn graasden om de ‘biodiversiteit te verhogen’, zoals dat in termen van natuurbeheer heet. Tegenwoordig doet hij dat alleen en ziet hij toe op het welzijn van zo’n dertig koeien van het ras Aberdeen Angus. Op gezette tijden neemt hij als gids gasten van het Texelse sterrenrestaurant Bij Jef mee de duinen in, om hen op aanschouwelijke wijze te vertellen over het dieren- en plantenleven in dit prachtige natuurgebied.
Daarnaast is Benno sinds een jaar of vier chauffeur van Maarten-Jeroen den Boer. ‘Op een vaste dag in de week ga ik met hem mee, op zijn werkafspraken aan de overkant. Ik rijd hem rond en ’s avonds weer veilig terug naar Texel, zodat hij zich op zijn werk kan concentreren. Erg leuk werk. Ik houd van autorijden en je spreekt nog eens iemand. Soms ga ik mee naar een bijeenkomst, een andere keer wandel ik een rondje in de buurt.’
Inmiddels de zeventig gepasseerd is Benno nog altijd niet uitgewerkt. Lachend vertelt hij dat hij op 1 januari van dit jaar in een horoscoop las dat er ‘verrassende, nieuwe ontwikkelingen op zijn pad kwamen’. ‘Ik ben benieuwd, zei ik tegen Irisabella. Daarna hebben we samen aan de Nieuwjaarsduik bij Paal 9 meegedaan. Een paar uur later kreeg ik een berichtje van Astrid Maarten-Jeroen. Ze waren op zoek naar een beheerder en dachten dat het wel iets voor mij was.’
Benno besloot op de uitnodiging in te gaan en dat was het begin van een intensief jaar. Een belangrijk onderdeel van het onderhoud betreft het verduurzamen van de twee gebouwen van MB Adviesgroep in Den Burg. Het ene – in de volksmond ook wel de Paddenstoel genoemd – werd gebouwd in 1989. Het andere dateert van 2004 en is een kleine versie van de toren van De Nederlandsche Bank, waar Maarten-Jeroen vroeger heeft gewerkt.
In de gebouwen zijn dagelijks zo’n veertig medewerkers actief, verdeeld over MB Adviesgroep en Rekenmaatje – de bedrijven van Maarten-Jeroen en Astrid –, en twee huurders:
SnelStart en de Texelse Bierbrouwerij. Het nieuwe gebouw voldeed nog heel behoorlijk aan alle eisen van duurzaamheid, maar het oude was zwaar verouderd. Zo werd de verwarming er nog geregeld met radiatoren. ‘Het was een hele uitdaging om het klimaat in twee panden zo goed mogelijk te krijgen: duurzaam en met inachtneming van de kosten. Uitgangspunt is dat mensen er goed moeten kunnen werken, klimaat mag geen issue zijn. Dat is nog best lastig, want wat voor de een te koud is, is voor de ander te warm. We moeten een goed midden zien te vinden. Het onderhouden van de contacten met de gebruikers is ook een deel van mijn werk.’
Zonnepanelen – 144 in getal – wekken stroom op, genoeg om te voorzien in de totale vraag voor binnen in het gebouw. Bovendien wordt de stroom gebruikt voor het snelgroeiend elektrisch wagenpark van MB Adviesgroep, Rekenmaatje, de huurders van het pand en de bewoners uit de directe omgeving van de Abbewaal.
Daarnaast werd gekozen voor de aanschaf van een bronpomp, die water uit de bodem oppompt. De temperatuur van dat water is altijd ongeveer achttien graden, wat betekent dat het systeem verwarmt in de winter en koelt in de zomer. ‘Mits het gebouw goed geïsoleerd is, natuurlijk. Verder hoef je dan niet zoveel te doen. Verwarmen en afkoelen gaat langzaam. Het beste is daarom om de temperatuur constant – dag en nacht – op tweeëntwintig graden te houden.’
Verduurzamen is een kwestie van pionieren, vertelt Benno. In samenspraak met specialisten is hij voortdurend op zoek naar de beste methoden. Maar hoewel hij inmiddels veel al kan regelen met zijn mobiele telefoon, is hij bijna elke dag wel op de werkvloer te vinden. ‘Ik wil even met eigen ogen zien of het klopt. Meestal ben ik er rond half zeven ’s ochtends. Ik doe een bakkie koffie met Maarten-Jeroen, die vaak de boot van zeven uur neemt. Even alles doorpraten, het duurt allemaal niet lang, maar zo werk ik het liefst.’
Ondertussen hebben Benno en zijn collega’s hun zaakjes aardig op orde, maar vroeg in het jaar, op zaterdag 16 maart, zorgde een gesprongen leiding in het nieuwe gebouw voor een enorme terugslag. ‘Het water stroomde van de trappen af, het was vreselijk’, laat hij op een filmpje op zijn telefoon zien. ‘Gelukkig waren de hulptroepen onmiddellijk paraat. Met veertien man zijn we een paar uur bezig geweest met waterstofzuigers en heaters om de ergste schade te verhelpen. Heel vervelend. Maar er zat niets anders op. Een kwestie van het probleem oplossen! En weer door! Maandag moesten hier weer veertig mensen aan de slag!’
Twee dagen later was het gebouw weer geschikt om te werken, al was er een kantoor waar een paar plafondplaten ontbraken en bleef de lift buiten gebruik. ‘Dat is niet zo erg, traplopen is gezond’, zegt Benno luchtig. ‘Maar het was wel vervelend dat we de lift uiteindelijk meer dan drie maanden niet konden gebruiken. Eerst moesten we op onderdelen wachten, daarna waren er geen monteurs beschikbaar om ze te installeren. Helaas, zo gaat dat tegenwoordig vaker.’
De leidingbreuk was een harde les. ‘Nu zou het niet meer gebeuren. Een detectiesysteem zorgt ervoor dat alle pompen bij een lekkage binnen een paar seconden worden stilgezet. Maar in maart werkte dat nog niet. Helaas, zo is het. In zo’n ingewikkeld proces gaat alles stap voor stap.’
Toch heeft Benno het enorm naar zijn zin en heeft hij geen moment spijt gehad van zijn beslissing om beheerder te worden. ‘Ik geniet van het contact met al die medewerkers, de diversiteit, dingen regelen, zorgen dat het werkt. Maar het allerbelangrijkste vind ik nog wel het vertrouwen en de vrijheid die ik van Astrid en Maarten-Jeroen krijg. Daar doe je het voor.’
Tot slot wil Benno graag de namen noemen van de aannemers die nauw betrokken zijn bij de verduurzaming van de gebouwen van MB Adviesgroep en Rekenmaatje. Het betreft Barry Kunst van Kunst Hoveniers – die de regie had over de interne verbouwing en de kleine klussen –, Duin Bouwbedrijf, R en L Vloerverwarming, Oosterhof Wonen & Slapen, Stiehl Techniek, Melchior Tijssen van Meltec, Jurwert Babadzjanjan van JB Klusbedrijf Texel en Vahram Arakelyan van Vahram. ‘We hebben ontzettend fijn samengewerkt. Zo’n grote klus kun je alleen uitvoeren als je het samen doet.’