Je bekijkt momenteel…
Magazines
Vier jaar nadat hun praktijk was overgenomen door de internationale keten Evidensia kregen de Texelse dierenartsen onverwachts de kans hun vroegere bezit terug te kopen.
Omdat ze het heft weer in eigen handen wilden nemen, besloten ze die kans met beide handen aan te grijpen. Maarten-Jeroen den Boer van MB Adviesgroep mocht helpen.
Het waren veelbesproken gebeurtenissen op Texel: de verkoop van de dierenartsenpraktijk in 2021 én het terugkopen ervan vlak voor de zomer van 2025. Niet zo vreemd, want ook voor de buitenwereld was wel duidelijk niet alles er van een leien dakje ging.
Dierenartsen Maaike Monsma en Kim Reuvers maakten de gang van zaken van dichtbij mee en hadden het er moeilijk mee. ‘De bedoeling van de overname was dat we ons volledig zouden kunnen concentreren op waarvoor we zijn opgeleid: de zorg voor en het beter maken van zieke dieren. De administratie zou door anderen worden gedaan. In het begin ging dat goed, maar naarmate de tijd verstreek, liet de samenwerking met Evidensia steeds meer te wensen over.’
Regelgeving
Het was David Tijssen, mede-eigenaar sinds 1999 en de enige eigenaar sinds 2016, die Dierenartsenpraktijk Texel in 2021 verkocht aan Evidensia. Hij was niet de eerste, de multinational nam er de afgelopen jaren alleen in Nederland al zo’n 150 praktijken over. ‘Had je het me vorig jaar gezegd, dan had ik geantwoord dat ik het nóóit zou doen. Maar door de regelgeving is het zelfstandig runnen van een kleine praktijk bijna niet meer te doen. In de afgelopen vijf jaar heb ik net zoveel administratie gedaan als in de achttien jaar ervoor. Je moet alles vastleggen en digitaal invoeren, om naar allerlei databases te sturen’, vertelde David destijds in het online magazine van MB Adviesgroep, die toen hielp bij de onderhandelingen en de verkoop.
Maaike en Kim waren destijds in loondienst aan de praktijk verbonden. Maaike sinds 2010, toen ze net was afgestudeerd en op een vacature op Texel solliciteerde, en Kim sinds 2019. Ze had eerder al een paar keer stage gelopen op Texel, deed haar eerste ervaring als dierenarts op in Den Helder en werd daarna door David gevraagd voor hem te komen werken. ‘Ik zag Maaike toen al als potentiële compagnon’, vertelt ze. ‘Maar toen kwam Evidensia.’
In de afgelopen vier jaar hebben ze vooral geconstateerd dat ze het zelf ‘heel anders’ zouden doen. Na de overname deden de dierenartsen het management aanvankelijk nog grotendeels zelf, later kwamen steeds meer taken in handen van managers van ‘de overkant’. ‘Omdat we nogal eens te maken kregen met een nieuw gezicht, was het lastig om een persoonlijke relatie op te bouwen.’
Ook was er bijvoorbeeld een verschil van mening over de invulling van het dienstrooster. ‘Het beleid van Evidensia is dat buiten openingstijden alleen bevallingen worden gedaan. Aan de overkant kun je doorverwijzen naar een andere praktijk, maar op Texel gaat dat ’s avonds en ’s nachts niet. Daardoor kwam ons verantwoordelijkheidsgevoel in het gedrang en dat wilden we natuurlijk niet.’
Wachttijden
Ook wilde de nieuwe eigenaar dat ze voor de beoordeling van monsters en foto’s gebruik zouden maken van de laboratoria en klinieken van Evidensia. ‘Wij werkten al heel lang en heel goed samen met een orthopedische kliniek in Amsterdam. Als we daar een röntgenfoto naartoe sturen, dan krijgen we binnen een paar uur antwoord. In de nieuwe situatie waren de wachttijden veel langer. Niet fijn, niet voor ons en niet voor onze cliënten.’
In de tussentijd werd één medewerker ontslagen en koos een andere voor een baan elders op het eiland. Collega Alexandra Bogerman besloot om in 2023 haar eigen praktijk te beginnen op het eiland. Maaike en Kim konden het echter niet over hun hart verkrijgen om ergens anders aan de slag te gaan. ‘Ik heb altijd al op Texel willen wonen’, vertelt de in de Betuwe opgegroeide Kim. ‘We gingen heel vaak op vakantie naar het eiland en op de boot terug begon ik te huilen. Ik ga later op Texel wonen, zei ik altijd. Mijn moeder zei dan: Dat kan niet, Texel is vooral mooi als vakantie-eiland.’ Lachend: ‘Inmiddels wonen mijn vader en moeder hier ook al zeven jaar.’
Een kans
Toen de in Twente opgegroeide Maaike in 2010 solliciteerde, reageerden vrienden sceptisch. ‘Texel, dáár ga je toch niet heen. Ik was er pas één keer een weekend geweest. Maar er was toen nog een overschot aan dierenartsen en ik zocht een baan. Op Texel kon ik een halfjaar op proef. Maar na een paar weken wist ik al dat ik wilde blijven. En dat terwijl ik buiten mijn collega’s helemaal niemand op het eiland kende. Inmiddels ben ik getrouwd en hebben we een dochter van twaalf. Mijn man komt uit een ondernemersfamilie met een eigen strandpaviljoen. Zelf ben ik ook opgegroeid in een ondernemersgezin.’
Toen de kans zich plotseling voordeed om de praktijk over te nemen, aarzelden ze aanvankelijk. Kim: ‘Evidensia verkoopt normaal gesproken geen praktijken, maar vanwege het unieke karakter van onze eilandpraktijk werd van die stelregel afgeweken. Ik vond het spannend en heb net een dochter van drie jaar. Ik zat er eigenlijk niet te wachten. Aan de andere kant: dit was wel een kans.’
Ook Maaike was niet direct overtuigd. ‘Ondernemen is een heel andere tak van sport dan diergeneeskunde. En zo’n overname, hoe moesten we dat regelen? Gelukkig was het hele proces in goede handen bij Maarten-Jeroen den Boer van MB Adviesgroep.’ Kim: ‘Het enthousiasme groeide, bij Maaike, David en mezelf. Mede dankzij Maarten-Jeroen. Hij had duidelijk lol in het spelletje en wij daardoor ook steeds meer.’
Rijdende trein
Soms hadden ze het gevoel dat ze in een rijdende trein waren gesprongen, waar ze niet meer uit konden stappen, vertelt Kim. Aan de andere kant hadden ze het volste vertrouwen in Maarten-Jeroen. ‘Hij heeft voor ons onderhandeld. Dat heeft bijna een jaar geduurd: van juli 2024 tot mei dit jaar. Twee keer dreigde de overname niet door te gaan en begonnen we toch ook maar plannen te maken om voor onszelf te beginnen. Maar vanwege het anticoncurrentiebeding zaten daar te veel nadelen aan. Een jaar lang mochten we ons werk niet doen binnen een straal van tien kilometer rondom de praktijk. Dan hadden we wel in De Cocksdorp, in het noorden van het eiland, kunnen gaan zitten, maar dat zou ook niet goed hebben gewerkt.’
Er was ook wel eens een verschil van mening met hun adviseur. Kim: ‘Maarten-Jeroen wilde soms steviger onderhandelen dan Maaike en ik. Laten we maar dreigen de boel te laten klappen, zei hij dan. Vanwege onze voorliefde voor dieren was dat voor ons echter geen optie. Uiteindelijk heeft hij het heel goed gedaan.’
Financiering
Ook bij de financiering kregen ze hulp van Maarten-Jeroen. Eenvoudig was dat niet. Banken stonden niet in de rij, mede omdat Evidensia weigerde de actuele jaarcijfers prijs te geven en Dierenartsenpraktijk Texel vóór de verkoop in 2021 nog een ‘gemengde’ praktijk was. Maaike: ‘Toen Alexandra voor zichzelf begon, is zij zich helemaal op boerderijdieren gaan richten. Wij houden ons alleen bezig met gezelschapsdieren. Die specialisatie heeft een hoop rust gebracht. Het kwam regelmatig voor dat je net bezig was met een hond met zere oogjes als een boer belde dat een koe een keizersnede moest. Die man kan natuurlijk niet wachten, maar aan de eigenaar van dat hondje was het wel eens moeilijk uitleggen.’
Kim vindt het soms ook jammer: ‘Het is natuurlijk ten koste gegaan van de diversiteit. Boerderijdieren zijn ook leuk om te behandelen.’ Maaike beaamt: ‘De consulten zijn vluchtiger geworden. Bij een boer kom je een paar keer per jaar.’
Toen het vinden van een reguliere financier dreigde te mislukken, wendden ze zich tot de markt van private investors. Maaike: ‘We hebben er ook een gevonden, maar uiteindelijk ging de Rabobank toch akkoord. Een opluchting.’ Kim: ‘Ik heb me er nooit druk om gemaakt. Ik ging ervan uit: Maarten-Jeroen regelt het, dan komt het goed.’
Eigen baas
Sinds begin juni zijn ze weer eigen baas. De start viel niet mee. Kim: ‘David had altijd het management gedaan, later deed iemand van Evidensia dat. Wij waren vooral dierenarts. Nu moesten we gaan uitzoeken: wie heeft welke kwaliteiten en hoe kunnen we die het slimste benutten? Toen we voor onszelf begonnen, zaten we volop in de zomerdrukte. Op de automatische piloot zijn we verdergegaan. Sinds oktober zitten we in rustiger vaarwater en hebben we meer tijd om alles echt goed uit te zoeken.’
Ze hebben besloten niet alles zelf te willen regelen. Maaike: ‘Van werknemer zijn we nu ook plotseling werkgever geworden. Daar hebben we weinig kaas van gegeten en we willen natuurlijk ook geen frictie. Voor het HR-werk huren we daarom een externe deskundige in, Jantine van 10VoorWerk, voor gemiddeld twee uur per week.’
Hoewel het soms nog wennen is, zijn de onderlinge verhoudingen uitstekend. Kim: ‘Naast ons drieën hebben we zes mensen in loondienst. Een geweldig team! De vaste paraveterinairen zijn op de praktijk gebleven, Sonja en Davina waren eerder gedwongen vertrokken, maar zijn weer teruggekomen. Ik ben er trots op dat ze dat wilden. Dat zegt ook iets over de sfeer. We zijn een beetje een familietje.’ Maaike: ‘Het voelt nog altijd een beetje als een sprong in het diepe. Maar het komt vast goed.’
Samenwerking en tarieven
Nieuw is de samenwerking met collega’s Frank en Mireille Gorter, die al ruim tien jaar een eigen praktijk hebben, maar met wie ze tot voor kort maar weinig te maken hadden. Inmiddels draait het echtpaar mee in de diensten buiten werktijd, zodat elke dierenarts nog maar één keer in de vier weken voor een volledig weekend en één avond met nacht per week aan de beurt is.
Rest de vraag hoe het met de tarieven is. Veel Texelaars vinden de praktijk te duur, een klacht die de afgelopen jaren steeds sterker de kop opstak. Het antwoord dat Kim formuleert is lang en complex, maar komt erop neer dat ze hun best doen om betaalbaar te blijven, maar dat ze ook te maken hebben met hoge kosten. ‘Jullie hebben een monopoliepositie, krijg ik op verjaardagen wel eens voor mijn voeten geworpen. Ik probeer dan uit te leggen dat die positie juist zwakker is dan die van andere praktijken. Wij moeten alles in huis hebben: een laboratorium, een röntgenapparaat, een uitgebreid assortiment medicijnen. Maar afgezien van een paar toeristen in de zomer, komen onze klanten alleen van Texel. En Texelaars die ons te duur vinden, gaan gemakkelijk naar Den Helder, zeker overdag. Een eigen praktijk is leuk, maar ook een uitdaging.’